Dune, της Αργυρώ Σπάρταλη

Της Αργυρώ Σπάρταλη

Ένα ταξίδι με έναν μυθικό και συναισθηματικά φορτισμένο ήρωα, το “Dune” αφηγείται την ιστορία του Πολ Ατρείδης, ενός λαμπρού και ταλαντούχου νεαρού που γεννήθηκε σε ένα μεγάλο πεπρωμένο πέρα από την αντίληψή του και τον οδηγεί να ταξιδέψει στον πιο επικίνδυνο πλανήτη του σύμπαντος για να εξασφαλίσει το μέλλον του, την οικογένεια και τους ανθρώπους του. Καθώς οι κακόβουλες δυνάμεις συγκρούονται για την αποκλειστική προσφορά του πλανήτη, του πιο πολύτιμου πόρου που υπάρχει – ένα μόνο εμπόρευμα είναι ικανό να ξεκλειδώσει τις μεγαλύτερες δυνατότητες της ανθρωπότητας. Αυτοί που θα τα καταφέρουν να επιβληθούν στο φόβο τους, θα επιβιώσουν.

               Όσο η ανθρωπότητα έχει παρασυρθεί στη δίνη του Squid Game, σκέφτηκα ότι κάποιος έπρεπε να ασχοληθεί λίγο και με το Dune. Δεν είναι και εύκολο εγχείρημα, μιας και το Dune ως franchise μετρά από το 1965(!). Όσο βιβλιοφάγος και αν είμαι, νομίζω ότι είναι αδύνατον να διαβάσω όλα τα βιβλία της σειράς σε αυτή τη ζωή. Γι’ αυτό, θα κρίνω μόνο τα της ταινίας με σεβασμό φυσικά στους φανς των βιβλίων.

               Ο αγαπημένος μας πιλότος από το Star Wars, Πο Ντάμερον, η Michelle “Mj” Jones από το Spider-Man, ο Aquaman, μέχρι και ο Χαβιέ Μπαρδέμ, «ενώνουν» τις δυνάμεις τους στο να επιβιώσουν σε έναν κόσμο όπου το κέρδος και η προδοσία μεσουρανούν. Ενώ ο οίκος των Ατρείδων κατέχει το χρήμα και την εξουσία, ο οίκος Harkonnen και ο βαρόνος του θα κάνουν το παν ώστε να αφανίσουν τον αντίπαλο οίκο, να έχουν το μονοπώλιο στο μόνο μπαχάρι που λειτουργεί ως καύσιμο για ταξίδια στο διάστημα και να εξασφαλίσουν την εξουσία. Θα καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να το επιτύχουν αυτό, κάτι που κρίνεται ωστόσο εξαιρετικά δύσκολο αν λάβει κανείς υπόψη ότι ο Πολ Ατρείδης, ο νεότερος του οίκου του, φημολογείται πως είναι ο «Εκλεκτός». Όσο πιο ψηλά βρίσκεσαι, τόσο πιο σφοδρή θα είναι η πτώση σου, μιας και ο πρωταγωνιστής μας από το απόλυτο φαβορί καταντά να είναι ένας κυνηγημένος στο μέσο της ερήμου. Εν τέλει, το πραγματικό ερώτημα που προκείπτει όταν φεύγεις από την αίθουσα είναι: «Τι είναι πιο επικίνδυνο; Ο «κακός βαρόνος» ή το γιγάντιο σκουλήκι το οποίο κοιτούσε μέσα στα βάθη της ψυχής σου, στέλνοντας ρίγη στη ραχοκοκαλιά σου;» Δε θα το μάθεις όμως γιατί μάντεψε: αυτό είναι μόνο το πρώτο μέρος. Έπεται και συνέχεια.

               Το να πει κανείς ότι πρόκειται για ένα πολύπλοκο σύμπαν είναι λίγο, φαίνεται ωστόσο πως ο σκηνοθέτης της ταινίας το έκανε με απόλυτο σεβασμό στον κόσμο του Dune. Τα γραφικά της ταινίας κόβουν την ανάσα, με τη «μουσική της ένδυση» να προσδίδει μια αίσθηση απόκοσμη. Δε σας κρύβω πως, όταν αρχίσαμε πάλι να ασχολούμαστε με το μοτίβο του «Εκλεκτού», του ενός που θα σώσει τα σύμπαντα, αυτά και όλα τα παράλληλα, σκέφτηκα ότι πρόκειται για κάτι παρωχημένο, κάτι που έχουμε δει ως κεντρικό θεματικό άξονα σε ταινίες εδώ και πολλά χρόνια. Μη ξεχνάμε όμως ότι ο κόσμος του Dune αποτέλεσε πόλο έλξης και έμπνευσης για πολλούς στο χώρο του science fiction (και όχι μόνο), άρα είναι λογικό το συγκεκριμένο μοτίβο να ενέπνευσε πολλούς και, εν συνεπεία, να το αναπαρήγαγαν άλλοι τόσοι.

               Επομένως, πού καταλήγει κανείς; Αξίζει ή δεν αξίζει να το δεις; Εάν εξαιρέσεις τη βραδύτητα της πλοκής σε ορισμένα σημεία, αλλά και τα οράματα του Πολ τα οποία λειτουργούν ως προοικονομία για το επόμενο μέρος της ιστορίας σε ενοχλητικό βαθμό, από εμένα είναι ένα μεγάλο ναι. Θεωρώ πως, όπου απέτυχαν οι προηγούμενες απόπειρες μεταφοράς του στην οθόνη, η συγκεκριμένη στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. 

Προβάλλεται στους κινηματογράφους από Πέμπτη, 14/10/2021.